Fenerbahçe’nin neden elendiğini açıkladı: Kimi gerçekleri yazmak gerekiyor

Yazık oldu.
Hem de çok yazık oldu.
Fenerbahçe Avrupa’da tıbbın kapısından döndü.
Glasgow’da çok güzel oynamasına 2-0 öne geçmesine karşın penaltılarda elenmekten kurtulamadı.
Oysa olağan süreyi ve uzatma dakikalarını Szymanski’nin golleriyle 2-0 önde kapamış, inanılmayacak goller kaçırmıştı.
Hele hele 90. dakikada En Nesyri, o denli bir fırsatı harcamıştı ki, gol olsa maç çoktan bitmiş, Fenerbahçe çeşit atlamıştı.
Ama olmadı.
Fenerbahçe Tadic üzere, Fred, Mert Hakan üzere usta ayaklarının kaçırdığı penaltılarla elenmekten kurtulamadı.
Bir de Norveçli hakemin freninden.
Bu elenişin nedeni bu geceki maç değil İstanbul’daki birinci müsabakadaki o basiretsiz futbol ve alınan 3-1’lik ağır mağlubiyetti.
O mağlubiyet olmasa çeşidi geçen taraf Fenerbahçe olacaktı.
Şimdi birtakım gerçekleri yazmak gerekiyor.
Fenerbahçe’nin Avrupa Ligi’nde kendisinden kat kat düşük bütçeli, orta seviye bir kadro olan Glasgow Rangers’a elenişi, yalnızca futbol alanında yaşanan bir hüsran değil, tıpkı vakitte insan tabiatının ve kolektif şuurun derinliklerine işleyen bir trajedidir.
Büyük hayallerin, devasa bütçelerin ve yüksek beklentilerin, birinci maçta futbolun yalın gerçeğine çarpıp paramparça olduğu bir an.
Bu mitolojide Goliath’ın devasa gövdesiyle, mert lakin mütevazı David’in sapan taşına yenilişidir. Sadece maddi güçle, sadece isimle, sırf geçmişle kazanılacak bir çaba olmadığını gösteren bir ibret tablosudur.
Tıpkı tarih boyunca tekraren sefer olduğu üzere, tutkuyla örülmüş bir kadro ruhu, büyük beklentilerin altında ezilmiş devin kalbine bir hançer üzere saplandı.
Avrupa arenasında iki ayaklı maçların ikisinde de ayakların yere sağlam basacak. Yoksa bu türlü üzücü bir elenme yaşarsın.
Bu, bir taraftarın gözlerindeki boşluk, bir hayalin yitip gidişi ve futbolun acımasız gerçeğidir.
Mourinho ve oyuncuları bu gece o acı gerçekle yüzleşti.
Fenerbahçe rahat eleyebileceği bir rakibe elendi.
Yazık oldu.