Alevi katliamı

El Kaide-İŞİD üzere şeriatçı terör örgütlerinin devamı olan Hey’etu Tahriri’ş Şam (HTŞ) idaresi Suriye’nin Lazkiye ve Tartus kentlerinde Alevi katliamı yaptı.

Şam’da Suriye’nin “devlet başkanı” pozisyonuna oturan Ahmet El Şara’ya (Colani) bağlı silahlı kümeler Lazkiye ve Tartus’ta sivil Arap Alevilerini makineli tüfeklerle, bombalarla katletti.

Caddelerde, sokaklarda Alevilerin üstüne oturdu, aşağıladı, azap yaptı, öldürdü.

Bu katliama memleketler arası topluluktan önemli bir reaksiyon ve müdahale gelmiyor.

Türkiye de HTŞ’nin bu katliamına sert bir reaksiyon göstermedi. Dışişleri Bakanlığı’nın zayıf bir açıklamasıyla yetindi.

Oysa iktidar, Suriye’deki rejim değişikliğinde rol sahibi olmakla övünüyor, bugünkü Şam idaresi üzerinde tesirli olduğu iletileri veriyordu.

Nitekim Ahmet El Şara’yı Şam’da birinci ziyaret eden MİT Lideri İbrahim Kalın ve Dışişleri Bakanı Hakan Fidan olmuştu.

Birlikte sıcak pozlar vermişler, Emevi Camii’nda namaz kılmışlardı.

Eğer iktidar HTŞ ve Şara üzerinde bu kadar etkiliyse Lazkiye ve Tartus’taki Alevi katliamını durdurmak için tesirli bir teşebbüste bulunmak yerine zayıf bir açıklamayla olayı izlemeyi neden tercih etti?

HTŞ’nin Suriye’de başlatacağı bir mezhep savaşı yalnızca Suriye’yi değil bütün bölgeyi ateşe atacak kadar tehlikeli bir süreç olur.

Bu nedenle Türkiye ve öteki bölge ülkeleri ile Birleşmiş Milletler başta olmak üzere Avrupa Konseyi, Avrupa Birliği üzere milletlerarası kuruluşlar bunu durdurmak için birlikte hareket etmeli.

Ancak Avrupa ülkeleri pek oralı görünmüyor.

Onlar sığınmacıları Türkiye’de tutmak, Türklerin, Suriyelilerin, Afganların, Arapların sonlarından girmelerini önlemekle meşguller.

Ankara da HTŞ’nin yaptığı katliamı sona erdirecek teşebbüsler yerine, Suriyeli sığınmacıların Türkiye’nin Batı hududundan Avrupa ülkelerine geçmesini önlemek için Edirne’de hududa duvar örmeyi önceliyor.

Dünya resmen HTŞ’nın insanlık hatası işlemesini izliyor.

Suriye’nin mezhepsel bir iç savaşa daha sürüklenmesi, fiilen üçe, dörde bölünmesinden en fazla ziyan görecek ülke Türkiye’dir.

Türkiye bu acıyı çok sık yaşamış bir ülkedir.

12 Eylül 1980 öncesinde Kahramanmaraş’ta, Sivas’ta, Çorum’da yapılan Alevi katliamları şimdi belleklerdedir.

1978’te yaşanan Kahramanmaraş katliamında 120 Alevi vatandaş yabanî formüller kullanılarak öldürüldü, binin üzerinde kişi yaralandı, 552 mesken yakılarak tahrip edildi, 289 işyeri yağmalandı.

Katliamın bitmesi ile birebir gün 26 Aralık 1978’de 13 vilayette sıkıyönetim ilan edildi.

Yine 1978 yılında Alevi – Sünni çatışması çıkartmak gayesiyle gerçekleştirilen, kent merkezini savaş alanına çeviren olaylarda 11 vatandaş öldürüldü.

1980 yılının Mayıs-Temmuz aylarında Çorum’da Alevi mahallesi silahlı gruplarca basıldı. Hücumda birçok Alevi olmak üzere 57 yurttaş öldürüldü.

2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas’ta düzenlenen Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında Madımak Oteli’nin radikal İslamcı bir küme tarafından yakılması sonucu çoğunluğu Alevi 33 muharrir, ozan, düşünür ile 2 otel çalışanını katledildi.

Bu acıları yaşamış bir ülke olarak Türkiye, Suriye’de HTŞ’nin yaptığı Alevi katliamına seyirci kalmamalıdır.

Suriye’de başlatılan katliamın bir mezhep savaşına dönüşmesi ve komşu ülkelere sıçratılması riski karşısında Türkiye tedbirini almalıdır.

Ankara memleketler arası kuruluşlarla birlikte Suriye’de katliamın durdurulması ve bir mezhep savaşının çıkmasının önlenmesi için bütün yükünü koymalıdır.

ABD’nin Büyük Ortadoğu Projesi; İsrail’i büyütmek ve garanti altına almak için etraf ülkelerin parçalanması, sonların değiştirilmesi projesidir.

Ankara bu gerçeğin ayırdına varmalıdır.